Datum: Augustus 2007
Locatie: achtertuin in El Repilado
Wij zitten twee weken in Nederland en onze familie viert vakantie in ons huurhuis in El Repilado. Op een avond krijgen we het volgende te horen: ‘Er loopt een vos in de tuin en hij eet gewoon met de pot mee!’.
Ach, denken wij, misschien iets te veel van de zon en glaasjes ‘tinto de verano’ genoten? Bij terugkomst blijkt het echter waar. Iedere avond krijgen we in onze, deels gemeenschappelijke, achtertuin bezoek van een jonge vos. Hij lijkt plezier te hebben in de belangstelling die hij krijgt. Alle buren staan klaar op hun patio met de left overs van de middagmaaltijd.
Een Michelin-inspecteur had hen hier al snel meerdere sterren toegekend voor de kwaliteit van deze kliekjes. Gerechten die men gebruikelijk tegenkomt in kwaliteitsrestaurants, vliegen de vos om de oren. We zien solomillo (varkenshaas), higadillo (varkensniertjes), carillera (varkenswangen) en orejas- of manitas en salsa (varkensoren of pootjes in saus) langskomen. Uiteraard allen afkomstig van de beroemde witte- of zwarte varkens uit deze streek.
Aangezien wij niet van die carnivoren zijn, krijgt ‘Reinaerd’ van ons weer andere zaken. Terwijl de buren zeggen dat een vos niet van groente houdt, schuift de schat één-twee-drie een restant tortilla met spinazie naar binnen. Zijn laatste avondmaal wordt een kommetje paella. Helaas… de volgende dag valt hij ten prooi aan een jager.
Datum: Februari tot mei 2008
Locatie: restaurant in Jabugo
‘Échale más agua a la sopa, een bekend LatijnsAmerikaans lied, waarin de gastvrijheid van de latino’s wordt bezongen, is ook hier, in de lokale restaurants, van kracht.’
‘In het lied nodigen steeds meer mensen zichzelf uit om soep mee te eten bij iemand thuis. Om toch voldoende soep te kunnen serveren, wordt bij iedere extra mee-eter water aan de soep toegevoegd.’
‘Enrique weet er alles van. Hij wordt regelmatig gevraagd om tijdens drukke momenten in te springen bij een bekend restaurant in Jabugo. Hij werkt daar dan als kok, ober, computerdeskundige of klusser. Als ober of kok krijgt hij soms te maken met grote gezelschappen. En tijdens het inplannen wordt er niet altijd rekening gehouden met de aanhang van de gasten, waardoor er in allerijl een aantal lange tafels extra gedekt moet worden. Tja, en al zijn er voldoende manieren om het niemand te laten merken, de soep wordt dan toch wel wat waterig…’
Datum: Najaar 2008
Locatie: Sierra de Aracena
‘In de maanden oktober, november en december staat alles in het teken van de kastanjes en paddenstoelen. Van heinde en verre komen hele families om na een weekend plukken weer met volgeladen auto huiswaarts te keren. De kastanjes worden geplukt in oktober en november. De paddenstoelen, setas, eet men in november en december. In deze regio lijkt er een ware strijd aan de gang wie de lekkerste gerechten kan maken met de kastanjes en setas. Wij hebben er al verschillende mogen proeven. Gelukkig hoeven we niet te zeggen welk gerecht het lekkerst is. Ze smaken allemaal even heerlijk.’
‘Heel soms missen Enrique en ik de Chinees, de Italiaan, de Griek, een haring of zelfs een lekkere vette ongezonde fastfood-maaltijd. De kans is niet erg groot dat er binnen afzienbare tijd een dergelijk restaurant in onze Sierra wordt geopend. Volgens de bewoners is dit wel eens geprobeerd, doch mislukt. Men heeft hier totaal geen behoefte aan restaurants die niet de gebruikelijke hammetjes serveren!’
Volgende keer: Spaanse passie