Logo HUISenAANBOD.nl
international properties realty logo second homes logo emigration
logo logo logo UW HUIS VERKOPEN ?

Plankgas naar Praag - Column over Tsjechië


De provinciale weg naar Praag. Je mag hier negentig rijden en dat doe ik dan ook. Er zijn twee doorgetrokken dubbele strepen. Voor me is een scherpe bocht en achter mij rijdt een bumperklever. Net op het moment dat er een tegenligger de hoek om komt, begint de auto achter ons met razende motor aan zijn inhaalmanoeuvre. Het is dat ik zo vriendelijk ben om iets naar rechts te gaan, want anders zouden er ongetwijfeld wederom een paar grafmonumentjes met bloemen langs de weg bijgeplaatst moeten worden. Luid toeterend rijdt de tegenligger rakelings langs de inhaalzieke malloot. Zeker niet de enige roekeloze bestuurder. Integendeel. Laten we het erop houden dat Tsjechen nogal temperamentvolle weggebruikers zijn…

 Tsjechië

Maar sinds 1 juli houden veel automobilisten zich opeens keurig aan de verkeersregels. Het is echt opvallend. Ik heb soms zelfs de neiging om andere auto’s in te halen. Iets wat voorheen echt niet in me opkwam. De reden van de opvallend rustige verkeerssituatie: een nieuwe verkeerswet. Sinds 1 juli begint elke bestuurder met twaalf punten en bij elke overtreding gaan er punten vanaf. En dat kan snel gaan. Rijden onder invloed kost bijvoorbeeld al meteen zeven punten. Ook inhalen op plekken waar dat niet mag, wordt met een aftrek van zeven punten bestraft. Vergeten de koplampen aan te doen? Eén punt eraf. Ook overdag moet je hier namelijk de lichten aandoen. Zit je op nul, dan moet je het rijbewijs inleveren en krijg je hem pas na een jaar weer terug. Zo’n straf komt hier keihard aan. Waarschijnlijk harder dan in Nederland. Want als je verder dan de stadsgrens wilt reizen, is een auto hier echt onontbeerlijk.

De trein nemen is hier echt geen optie. Hier in Kadan rijdt niet twee keer per uur een intercity naar Praag. Er is weliswaar een stationnetje, maar de roestige spoorrails en het onkruid tussen de bielsen, verraden al welke dienstregeling hier heerst. Ik meen dat er vanaf dit station een paar keer per dag een treintje richting Chomutov gaat, een stad twintig kilometer verderop. Vanaf daar schijnt er af en toe een trein naar de Tsjechische hoofdstad af te reizen. En dat is dan allesbehalve een TGV of ICE…

De treinen hier hebben nog het meeste weg van een tramwagon. In het uitzonderlijke geval dat de seinen van een spoorwegovergang op rood staan, hobbelt er meestal een zo goed als leeg wagonnetje langs. Een treintje dat zo langzaam rijdt, dat je de wanhoop op de gezichten van de eventuele passagiers af kunt lezen.

Een strippenkaart kennen ze hier ook al niet. Maar als ik onverhoopt vanuit Kadan met het openbaar vervoer naar Praag moet, wint de bus het ruimschoots van de trein. Ik heb zelf één keer de proef op de som genomen. De reis die je met de auto in een uur en een kwartier aflegt, duurde met de bus minstens het dubbele. En op de terugreis moest ik de hele weg staan. Wel voerde de reis door allerlei kleine stadjes en dorpjes. Als toeristisch tripje is het dus zeker aan te raden, zo’n dagje in de bus.

Aangezien het openbaar vervoer eigenlijk geen optie is, rijden Petra en ik dus met zekere regelmaat over de 7, de weg naar Praag. Meestal zit ik achter het stuur. Samen becommentariëren we het rijgedrag van de voorbijrazende medeweggebruikers. Wat dat betreft zijn we net een oud stel. Soms rijden we mee met mijn schoonvader. Tot voor kort waren we dan opvallend stil. Ook bij hem zoeven de auto’s voorbij. Maar dit keer zijn het wagens die door mijn schoonvader ingehaald worden. Remmen vindt hij zonde. Door de snelheid worden we stevig tegen de rugleuning aan gedrukt. En als we over een hobbel rijden, denk ik regelmatig dat we loskomen van de grond.

Mijn schoonvader heeft in zijn leven al de nodige kilometers gemaakt. Hij restaureert fresco’s en muurschilderingen in het enorme kasteel in Cesky Krumlov. Dat is helemaal in het zuiden. Hij kent de weg op zijn duimpje en reist elke week heen en weer. Tot 1 juli deed hij er vier uur over. Nu hij zich keurig aan de nieuwe verkeersregels houdt, heeft hij nog steeds zijn twaalf punten. Maar de reis duurt tegenwoordig ruim zes uur. In dat tijdsbestek kun je vanaf Kadan bijna naar Nederland rijden. Gelukkig gaat mijn schoonvader bijna met pensioen en hoeft hij zich niet meer lang te ergeren aan de voorgeschreven slakkengang. De race is over.